- وقایع نگار
- سه شنبه ۸ تیر ۹۵
- نظرات [ ۷ ]
مژگان: شادے براے احسان کادو چے خریدے؟
شادے: کادوے خاصِ جوراب!
احسان: کادوے شادے بـہ درد عمـہ اَش مے خوره!
شادے: احسان خواستے بپوشے، عطر بزن!
احسان: کادوے تو رُ نمے پوشم اصلاً. مے خوام بزنم بـہ آینـہ ماشین.
[خنده]
شادے: مهگل، زندہ اے؟
من: حواسم بـہ PM بود. بـہ یکے گفتم براے تولدم چے تدارک مے بینے؟ گفت خفـہ شو تولد من زودتره.
[خنده]
احسان: طرف با سیاست بوده!
من: نه، اشتباه نکن. بچـہ سادہ اےِ.
شادے: راستے تولدِ توام نزدیکِ ها!
من: احسان چند سالت شد؟
احسان: بیست و نه. پیر شدم، مهے...
شادے: احسان!
من: هنوز جا دارے پس...
شادی: رفتـہ تو سے.
احسان: واقعاً؟
من: بـہ خدا! تازہ سنِ جذابیتتِ مرد!
شادی: پختـہ شده!
[خنده]
من: گم شو! انگار سیب زمینےِ!! عمـہ منم وقتے مے خواست از یکے تعریف کنـہ مے گفت عین قرمـہ سبزے جا افتادہ ست.
[خنده]
احسان: Brb کوچـہ شمارہ بدم. من تو اوجِ جذابیتم!
من: حالا نرو. نـہ مے شنوے ضایع مے شے باز Back مے دے بـہ شادے.
شادی: برو بمیر احسان!
احسان: شادے! 3>
شادی: کوفت!
احسان: با تولد گرفتنت... مے بینے مهے؟
من: وای... شادے واقعاً چطورے تونستے با احساساتِ پاکِ این همـہ آدم بازے کنے خودت برے بخوابی؟
[خنده]
شادی: بـہ خدا دو ساعت قبلِ دوازدہ بـہ غلط کردن افتادہ بودم.
[خنده]
احسان: Tell
من: شادے گوشیُ قطع کن!
احسان: نه، شادے نیست. ملت زنگ مے زننـ تبریکِ خشک و خالے مے گنـ !
من: کادوے شادے واست بس نبود، احسان؟ الان باید جاے همـہ کادوها رُ بگیره...
احسان: جوراب شادے فقط بوے پا مے گیره. همین.
[خنده]
+ تولدت مبارک، دوست! :)
