۱۳ مطلب در شهریور ۱۳۹۵ ثبت شده است

سمفونی صد و هشتاد و یکم: ___

 Blog.ir مرسے! گند زدے بـہ همـہ پُستے کـہ عاشقانـہ نوشتم...  
 فکر نکنم بتونم با این دلزدگے اے کـہ بعدِ ذخیرہ نکردن دادے بتونم زود بنویسم. 

سمفونی صد و هشتادم: همیشه "ما"

 

 این روزها اگر از دستِ هم ناراحت شویم، دلیلِ ناراحتےمان را با ظاهرے آرام مےگوییم و با خندہ اے تمام مے کنیم: "بے خیال... پیش نمے آد!" 
 این روزها اگر از دستِ هم عصبانے شویم، دِق و دلےهایمان را سَرِ هم خالے مے کنیم و ترس نداریم کـہ من تا مغزِ استخوان جوش مےزنم و حرف هاے قاطے کنندہ را چاشنےاَش مےکنم آنقدر کـہ او بےخیالِ ناراحتے هاے خودش شود و فرار کند. 
 با هم یکـ طورِ آرامے برخورد مےکنیم. انگار کـہ بزرگ شده ایم. انگار کـہ واقعاً با تفاوتِ یک سال بـہ خودمان آمدہ ایم و واقعاً رشد کردہ ایم. وقتے همـہ چے را بر سَرِ هم خالے مےکنیم، بـہ خونِ هم تشنـہ نیستیم. فراموش و از نو آغاز مےکنیم. گویے براے اولین بار است کـہ همدیگر را مےبینیم. بـہ هم سلام مےکنیم. خودمان را معرفے مےکنیم و قرار مےگذاریم کـہ این اولین و آخرین قرارمان نباشد. 
 من و امیر این روزها را اینطور مےگذرانیم... 

سمفونی صد و هفتاد و نهم: Pretty Little Head

یاد گرفتم آرامتر باشم...
چون برخے اوقات بعضے حرف ها از زبانِ یک آدم حتے غریبه بدجور تکانت مےدهند. 
به خیالت شاید "او" یک انسان باشد، همچون همان هایے که در روز هزاربار از کنارت رد مےشوند و تو از کنارشان مےگذرے
اما در یک روز چنان برایت مقدر خواهد شد که حرف را از زبانِ یکےشان بگیرے تا معجزه کنے.

شاید آن روز که آن حرفــ را شنیدم برایم خوشایند نبود. شاید که خمشگین شدم و با بغض سعے کردم رحمِ کسے را برانگیزم. شاید که دلم خواست براے لحظه اے گردنِ ناصح را بشکنم اما دلم آرام گفت راست مےگوید. مغزم داد زد بچه بازے تا کے؟ حق با اوست. 

"شاید آن روز با خودت بگویے او هم انسان است دیگر... یک انسانِ معمولے! 
شاید خودت را گول بزنے بگویے او که خودش در زندگےاَش کم آورده. نتوانسته الف را به ے برساند. نیشخند بزنے و به بزرگترین شانست براے به خود آمدنت لگد بزنے.
شاید فکرت یک درصد نرسد آدمے که این ها را مےگوید روزے بر فرازِ قله زندگےاَش ایستاده بوده... از بس تجربۀ آدم هایے شبه خودش را رد کرده نتوانسته و کم آورده...
شاید در میان همه مغلطه هاے ذهنےات نگویے بگذار یکبار امتحان کنم. شاید هنوز غُد باشے. شاید... شاید باید فکرت را بیشتر به کار بیندازے!"

از مجموعه سخنان گُهَربار یک بیوه زن / پارت سوم


سمفونی صد و هفتاد و هشتم: آشِ فروشنده

 "فروشنده" رُ اگہ بہ کارگردانِ غیراسمے و بازیگرهاے معمولے مے دادنـ بازے کننـ انقدددد معروفــ نمےشد...! -__-

معادلہ فیلمِ مذکور = [دیالوگــ - Time] + [موزیکــ متن - Time] + [سوتے + Time]

سمفونی صد و هفتاد و هفتم: همه عمر ترسیدم


فرهاد [علے مصفا] : همـہ عمر ترسیدم. همیشـہ حواسم پرت بود اما نـہ از تو. همیشـہ حواسم جمع تو بود، گلے. اسم تو آرومم میکرد. تو "الف" بودے، من "ے". 

 گیلـہ گل ابتهاج، فرهاد یروانے... 

 گلے [لیلا حاتمے ] : اصلا یادم نیست عجیبـہ ... 

 فرهاد: سلیقـہ تو رو یادمـہ...هر چے تو دوست داشتے رو دوست داشتم...اون روز رو یادمـہ کـہ خان معلم پرسید ''هر کے از چے توے زمستون خوشش میاد؟'' 

 همایون خلـہ گفت از شیر سرد. لالـہ گفت از دماغ هویجے آدم برفے. آندرو گفت از برف. یاسمن گفت از هیچیش. ناهید گفت از سرما خوردن. علے گفت از صداے برف. من گفتم از تعطیلے مدرسـہ بخاطر برف. تو گفتے از بوے پوست پرتقال سوختـہ روے بخارے وسط روز برفے... میدونستم تو یـہ چیزے میگے کـہ شبیـہ بقیـہ نیست. تو فرق داشتے گلے... 

 گلے: اینارو (کاسـہ هاے آب) رو براے چے دارے میچینے وسط حیاط؟ 

 فرهاد: تو درسامون بود کـہ ابرها از بخار شدن آب هاے روے زمین درست میشن. خب فکر کردم اینجورے آب ها بخار میشن، میشن ابر... بعدش برف میاد... بعد مدرسـہ تعطیل میشـہ... بعد ما میایم کوچـہ شما تا شب برف بازے میکنیم...میدونستم کـہ تو بالاخرہ از پنجرہ یـہ نگاهے بـہ کوچـہ میکنے... 

  

در دنیاے تو ساعت چند است؟ | صفے یزدانیان


سمفونی صد و هفتاد و ششم

 شما بحث مے کنید تموم مے شـہ مے رہ اما بقیـہ یادشون نمے ره! 

سمفونی صد و هفتاد و پنجم

 گر نگهدار من آنست کـہ من مے دانم 
                             شیشـہ را در بغل سنگ نگـہ مے دارد 

+ :)

سمفونی صد و هفتاد و چهارم: Every Woman Is A Mother

Ta

 - لو، برنامت چیـہ؟ 
 + رو علفا دراز بکشم 
 - منظورم برنامـہ زندگیتـہ 
___________________

"Tallulah"، روحِ مونثتان را براے یک ساعت و نیم بـہ طرز فریبندہ اے بـہ بازے مے گیرد. احتمالاً تِلولا برترین انتخاب بـہ عنوان فیلم نیست اما پس از دیدنِ آن احساسِ اندوهِ خوشایندے دارید. بـہ علاوہ دیالوگ هاے سادہ در عینِ حال عمیق و پُرمعنا همچنین دو یا سـہ صحنـہ نمادین بـہ شما این اطمینان را مے دهد کـہ انتخابتان درست بوده. 

 تِلولا روایتِ سـہ زن با سـہ قشرِ گونـہ گون است کـہ در درگیرے اے کـہ "لو" [یا همان تِلولا] ایجاد کرده، دچار سرشتِ مادرانـہ شان مے شوند. 



 "کرولاین"، مادرِ "مدیسون" مادرِ کم اعتماد بـہ نفس و سهل انگارے است کـہ در جریانات عاشقانـہ با مرد دیگرے بغیر همسرِ خود قرار دارد. کرولاین کـہ با غرق کردنِ خودش در مخدرات متوجـہ مدیسون نیست، با استخدامِ پرستارے غریبـہ [تِلولا] براے یک شب نگهدارےِ مَد بـہ پاسِ قرار عاشقانـہ اش مخمصـہ اے بزرگ ایجاد مے کند.


 "مارگو"، زنِ سومِ فیلم، مادرِ "نیکو" دوست پسرِ لو کـہ خود نویسندۀ کتاب هاے روانشناسے ازدواج است، دچار شکست عاطفے شدہ و از همسرَش کـہ مطابق با سرشت همجنسگرایے اَش زندگے جدیدے شروع کرده، جدا شده. 
 مارگو زنِ تنهایے است کـہ بـہ واسطـہ دروغ هاے شیرینِ لو گول مے خورد و یک رابطـہ دوستے با او ایجاد مے کند. گرچـہ بعدها با اتفاق بزرگترے کـہ لو ایجاد مے کند، ایمان َش را بـہ او از دست نمے دهد و براے نجاتِ لو تلاش مے کند. 
 مارگو براے تحلیل، شخصیتِ پیچیدہ اے ندارد اما اتفاقاتے کـہ طے فیلم گذشتـہ و حالِ او را ترسیم مے کند، بـہ او شخصیتِ پیچیدہ اے مے بخشد.

 در بخشے از فیلم، دیالوگِ رد و بدل شدہ میان لو و مارگو نشان مے دهد کـہ برنامـہ زندگیِ مارگو ازدواج و فرزند آوردن بوده. برنامـہ اے کـہ بـہ گفتـہ لو وابستـہ بـہ اشخاص دیگرے بوده، ناخودآگاه این فرصت را بـہ دیگران دادہ تا برنامـہ مارگو را تخریب کنند و او را ناامید کنند.

 و در بخشے دیگر شاهدِ گفتگوے تلخ و گزندہ هرچند واقعے میان این دو هستیم: 
  
 لو: این باحال ترین و عجیب ترین چیزے نیست کـہ تا بـہ حال دیدے؟ ناخن هاے کوچولوے پاشُ ببین... ذهنمُ بـہ هم مے ریزه. 
 مارگو: و بعد بزرگ مے شن و ازت متنفر مے شن و این واقعاً ذهنتُ بـہ هم مے ریزه! 

 مارگو از سوے نیکو ترک شدہ و با لاک پشتِ آکواریومے اَش زندگے مے کند کـہ گویے تمامِ وابستگے اَش بـہ آن است و پس از مُردنِ آن مغموم مے شود.  
 
 جدا از دیالوگ هاے خوبِ فیلم، صحنـہ اے نمادین وجود دارد کـہ با چند دیالوگ و ترسیمِ خیال انگیز ذهن را درگیرِ مفهومِ "وابستگے" مے کند. 
 
 صحنـہ اے کـہ لو و مارگو بر روے چمن ها دراز کشیدہ اند و لو از جاذبـہ زمین حرف مے زند، مے گوید اگر جاذبـہ نبود و ما در فضا معلق بودیم، حتماً براے پرتاب نشدن بـہ شاخـہ یکے از درختان متوسل مے شدم اما مارگو گرفتنِ شاخـہ را انکار مے کند و مے گوید مانعے براے رفتن ندارد.  
  
 در آخرِ فیلم با بازگشت نیکو و ایجادِ دوستے میانِ مارگو و لو، دوربین مارگو را فارق از جاذبـہ زمین نشان مے دهد کـہ در لحظاتِ آخر براے پرتاب نشدن بـہ شاخـہ اے از درخت بند مے شود و محکم آن را مے گیرد تا بماند. 

 و در آخر شخصیتِ لو...  
 این شخصیت براے من همیشـہ گُنگ مے ماند. دخترے بے خانمان کـہ اتفاقے با نیکو آشنا مے شود و دو سال در یک وَن زندگے مے کنند. پس از دو سال با تصمیمِ بازگشتِ نیکو بـہ مارگو پیشنهادِ ازدواج او را رد مے کند و ترک مے شود.
 
تا آنکـہ براے رفعِ گرسنگے وارد هُتلے مے شود تا بـہ غذاهاے پشتِ در ناخنک بزند. درے کـہ بـہ ناگاه باز مے شود، او را با مَدیسون آشنا مے کند. کسیکہ بـہ او احساسِ مادرانـہ اے القا مے کند. 

سمفونی صد و هفتاد و سوم

 "بے خیالے" مصداقِ "آرامش" نیست... 

سمفونی صد و هفتاد و دوم: همتاها



 این احساسُ یادت باشـہ 

 بـہ هر قیمتے شدہ دوستم داشتـہ باش 

 مهم نیست چے مے گم 

 احساسے دارم یا ندارم 

 من هنوز دارم سعے مے کنم 

 هنوز اینجام 

 ازم ناامید نشو 

...


+ [Equals [2015 وقتے بـہ دادم رسید کـہ از فیلم دیدن زدہ بودم. 

روندِ "هماتاها" بسیار آرام و ملایم بودہ و فضاے فیلم سینمایے رمانتیک آمیختـہ بـہ تخیل است. گرچـہ پیامِ داستان بـہ ابدیتِ عشق برمے گردد اما دیدے گویا و سازندہ از عشقِ در حال انقراض [تا آینده] بـہ تصویر مے کشد.  

توضیحِ بیشتر میسر نیست. باید دید. گرچـہ امکانِ زدہ شدنتان بـہ خاطر کُند بودن روند داستان در ابتداے فیلم سینمایے فوق زیاد است اما توصیـہ مے کنم صبور باشید.  

بازیِ Kristen Stewart بـہ قدر کافے کِشَندہ است.  

نوشتـہ هاے یکـ مبتلا بـہ پارادوکسُ مےخونے...