"1971 Panic In The Needle Park"؛ 

 در دقایقِ نخست، موضوع براے من بیشتر از آنکـہ "اعتیاد - عشق" باشد، "عشق - اعتیاد" بود. اولویت فیلم از نظر من عشق بود کـہ در گردابِ اعتیاد بـہ تصویر کشیدہ و در دقایقِ پسین توسط همان اعتیاد [موضوع اصلے] ناپدید شد. 

 داستانِ فیلم روے دخترے بـہ نامِ Helen کـہ از قضا هنرمند مے باشد، متمرکز است. دخترے کـہ خانـہ و خانوادہ اَش را بے دلیل ترک کردہ و کورکورانـہ [اشارہ بـہ تفریحے مصرف کردنِ Bobby] بـہ Bobby کـہ معتاد است، علاقـہ مند مے شود.  

 شدتِ این علاقـہ رو بـہ شیفتگے آنقدر زیاد است کـہ Helen بـہ خاطر وضعیت Bobby حاضر بـہ خریدن مواد مے شود.  

 فیلم رفتـہ رفتـہ خشن مے شود. بیشتر رنگِ نابودے شخصیت هاے فیلم را بر اثر اعتیاد بـہ رُخ مے کشد کـہ دیگر تیرِ تلخ نهایے را با معتادشدن Helen مے زند.

 گرچـہ این پایانِ ماجراے تلخ نیست؛ داستان تازہ از این پس درگیر سیاهےِ اعتیاد شدہ و نشان مے دهد Helen و انسان هاے درگیرِ اعتیاد چون او چطور بے اطلاع از خودِ حقیقے شان حاضر بـہ کارهاے وحشتناک ترے مے شوند. 

 آغاز تن فروشیِ Helen براے خرید بیشتر مواد نشان از نیازِ وحشتناکِ او و سایر انسان هاے بیمارِ این قشر دارد.

 عشق در فیلم کم کم رنگ مے بازد و در آخر، Helen ِ عاشق در حالیکـہ براے تصمیم گیرے مردد است، حاضر بـہ لو دادنِ Bobby مے شود.