فرهاد [علے مصفا] : همـہ عمر ترسیدم. همیشـہ حواسم پرت بود اما نـہ از تو. همیشـہ حواسم جمع تو بود، گلے. اسم تو آرومم میکرد. تو "الف" بودے، من "ے". 

 گیلـہ گل ابتهاج، فرهاد یروانے... 

 گلے [لیلا حاتمے ] : اصلا یادم نیست عجیبـہ ... 

 فرهاد: سلیقـہ تو رو یادمـہ...هر چے تو دوست داشتے رو دوست داشتم...اون روز رو یادمـہ کـہ خان معلم پرسید ''هر کے از چے توے زمستون خوشش میاد؟'' 

 همایون خلـہ گفت از شیر سرد. لالـہ گفت از دماغ هویجے آدم برفے. آندرو گفت از برف. یاسمن گفت از هیچیش. ناهید گفت از سرما خوردن. علے گفت از صداے برف. من گفتم از تعطیلے مدرسـہ بخاطر برف. تو گفتے از بوے پوست پرتقال سوختـہ روے بخارے وسط روز برفے... میدونستم تو یـہ چیزے میگے کـہ شبیـہ بقیـہ نیست. تو فرق داشتے گلے... 

 گلے: اینارو (کاسـہ هاے آب) رو براے چے دارے میچینے وسط حیاط؟ 

 فرهاد: تو درسامون بود کـہ ابرها از بخار شدن آب هاے روے زمین درست میشن. خب فکر کردم اینجورے آب ها بخار میشن، میشن ابر... بعدش برف میاد... بعد مدرسـہ تعطیل میشـہ... بعد ما میایم کوچـہ شما تا شب برف بازے میکنیم...میدونستم کـہ تو بالاخرہ از پنجرہ یـہ نگاهے بـہ کوچـہ میکنے... 

  

در دنیاے تو ساعت چند است؟ | صفے یزدانیان